Unieke Bijdrage

Moederdag, Vaderdag, Kerst, Pasen, Oud & Nieuw, Internationale broer- en zussendag, het zijn allemaal dagen die voor veel mensen dubbel zijn. Iedereen heeft ook zo zijn eigen perceptie van die dagen. Voor alle nieuwe ouders is het te gek om Vader- of Moederdag te vieren. Voor alle ouders die een kindje verloren zijn, of de ouders die wel willen maar geen kinderen kunnen ontvangen kan het een verdrietige dag zijn. Voor alle kinderen, groot of klein, die één van hun ouders moeten missen zijn het wellicht ook geen fijne dagen. Dit geldt misschien ook voor de mensen die geen contact meer hebben met hun ouders.

Gezamenlijk goed

Met Kerst, Pasen, Oud & Nieuw en Internationale broer- en zussendag dito. Voor de één is het een hele gezellige dag vol harmonie, gezelligheid en lekker eten. Voor de ander is het één grote dag vol van verwachtingen, verplichtingen, verdriet en eenzaamheid en misschien zelfs wel teleurstelling. Het is toch bijzonder dat we allemaal een soort van gezamenlijk goed hebben aan feesten, maar dat eenieder die anders interpreteert en ervaart. Dit heeft natuurlijk ook te maken met hoe oud je bent, je overtuigingen, je geloof, waar je geboren bent en wat jouw perceptie is. Kortom iedereen heeft een andere achtergrond. Als kind ervaar je het vaak als gezellig en later als een verplichting.

Moederdag

Ik vind het heel bijzonder om alle berichtjes van mensen te lezen op social media gisteren tijdens moederdag. Er is een scala aan emoties die gedeeld wordt. Het gekke is dat ik zelf twee moeders ben verloren en op de één of andere manier heb ik het niet gedeeld. Het was bij beide moeders goed zo. Ik ben mega dankbaar dat ik zo lang van ze heb mogen en kunnen genieten. Misschien van mijn biologische moeder niet zo lang maar wel intens. Wat ben ik een gezegend mens dat ik de liefde van hen beide heb mogen voelen.

Eenzaam

Voor mij voelde Moederdag nooit als een verplichting, ook de andere dagen niet. Ik hou van de gezelligheid, het vieren met elkaar. Ik vond het heerlijk wanneer we met ons hele gezin en met aanhang bij mijn wensouders waren en al die, voor sommige mensen, verplichte dagen met elkaar konden vieren. Tegelijkertijd besef ik me dus ook heel goed hoe het voelt voor andere mensen die het wel als een verplichting voelen of zich heel eenzaam voelen. Ik geloof erin dat eenieder ook daarin zijn eigen les leert of keuze heeft gemaakt. Ik geloof erin, maar als ik iets erg vind is het wanneer mensen zich ergens niet fijn door voelen of eenzaam.

Onvoorwaardelijke Liefde

Dit vond ik al toen ik klein was. Dus wanneer ik iemand kende die met de feestdagen alleen zat of geen moeder had, nam ik die persoon mee naar ons huis. Daar was het net een zoete inval en kon iedereen mee-eten. Er was altijd eten en gezelligheid in overvloed, maar vooral liefde. Mijn ouders gaven onvoorwaardelijke liefde aan iedereen die het nodig had. Iets wat ik vroeger als normaal beschouwde van mijn ouders en niet altijd kon waarderen. Zeker niet wanneer ze overbezorgd waren. Dit was natuurlijk vanuit die onvoorwaardelijke liefde, maar ik zie soms nog mijn rollende ogen en hoor me net iets te hard zeggen: “Mahaaammm ik ben geen klein kind meer doe niet zo spastisch, ik red me wel”.

Perfecte start

Inmiddels weet ik dat dit niet voor alle kinderen en volwassenen vanzelfsprekend is, die onvoorwaardelijke liefde van je ouders. Die gezelligheid, de vrijheid, warmte en veiligheid van je gezin, je broers, zussen en je ouders. Ik heb misschien niet een perfecte start gehad maar liefde, zorg, warmte en bescherming was er in overvloed, van alle vier mijn ouders. Alles op hun eigen unieke manier. Ook mijn broers hebben hieraan bijgedragen, net zoals sommige van mijn (oudste) vrienden en vriendinnen. Ik gun iedereen dit gevoel wat ik nu omschrijf. Het gevoel van geluk, succes, kracht, vrijheid, warmte, veiligheid en onvoorwaardelijke liefde.

Hogerzelf

Niet iedereen weet hoe met dit gevoel om te gaan, of heeft het überhaupt ooit gekend of ervaren. Maar ik geloof wel dat jouw hartje of je ziel het herkent en je hogerzelf het jou zeker aan gunt. Je hogerzelf weet namelijk altijd wat het beste voor jou is en weet het zeker te herkennen. Hopelijk durf je het dan ook te ontvangen.

Dit is mijn missie
Het is je geboorterecht om gelukkig te zijn. Het is je geboorterecht om vrijheid en onvoorwaardelijke liefde te ontvangen. Ik heb het voorrecht gehad om dit geboorterecht te mogen ervaren en voelen. En ik hoop op een dag dit te mogen doorgeven aan één of meerdere zieltjes die bij ons mogen komen. Voor nu is het nog niet zo ver, maar zal ik me er zeker hard voor maken om alle onvoorwaardelijke liefde die ik heb mogen ervaren te delen. Via mijn stem wil ik het licht weer in mensen hun harten terugbrengen. Dat is mijn missie, mijn bijdrage hier op aarde. Of dit nu met coachen of zingen is. Dit is mijn bijdrage om de wereld voor eenieder een stukje dragelijker en mooier te maken.

Unieke bijdrage

Als iedereen met zijn unieke bijdrage een steentje bijdraagt, weet ik zeker dat niemand zich meer eenzaam, onveilig of alleen hoeft te voelen. Op die manier kan iedereen zijn geboorterecht echt gaan voelen en leven. Oftewel Gelukkig zijn.

Wat is jouw unieke bijdrage?