Sinds augustus 2021 geef ik les op een mbo school. Ik voelde me gelijk thuis. Ik wist dat het pittig zou worden met 5 klassen onder me, maar ik voelde dat me dit wel ging lukken. Niet zonder slag of stoot, maar ik voelde dat wat er ook gebeuren zou, het allemaal goed zou komen. Ik vind het echt mega gaaf om de studenten te mogen begeleiden en coachen. Zij leren van mij, maar ik leer elke keer weer als ik voor de klas sta. Wat ik voornamelijk heb geleerd is rustig blijven en vooral blijven communiceren met de studenten.
Mindset training
Elke student heeft zijn eigen manier van denken en doen. Wat logisch is lijkt me en gelukkig maar, anders zou het heel saai worden op school. Toen ik in het begin naar deze school kwam heb ik vrij veel mindset training gedaan en ook spirituele dingen behandeld. Dat vond iedereen best wat zweverig (lees onbegrijpelijk). Sommige vonden het wat gek maar toch ook wel rete interessant. Inmiddels zijn ze wel gewend aan al mijn spirituele uitspraken. Ook begeleid ik de studenten in hun proces van school naar hun gekozen vervolgopleidingen. Al lopen ze tussendoor vast verwijs ik ze door naar de zorg coördinator of probeer hun zover mogelijk te begeleiden te helpen met coachen.
Servet of tafellaken
Mijn moeder zei toen ik deze leeftijd had; ‘Je bent te groot voor een servet en te klein voor een tafellaken’. Ik irriteerde me mateloos als ze dit antwoord gaf. Maar ze bedoelde dat ik te oud was om kind te zijn en te jong voor een volwassene, kortom de puberfase. Het ene moment was ik dan heel zelfstandig, en het volgende moment had ik mijn moeder weer aan de telefoon want ik had haar nodig. Hoe raar het ook klinkt, maar dat is precies wat ik nu meemaak met de studenten op de mbo opleiding. Ze zijn soms zo volwassen maar hebben ook nog wel veel sturing nodig. Wanneer ze helemaal weten wat ze willen, en hoe ze dat moeten doen, zijn het zulke mooie getalenteerde jong volwassenen. Ik kan dan op zo’n moment enorm genieten en wat van ze leren.
Veiligheid
Zij zijn niet alléén degene die lessen nodig hebben. Als wij durven te kijken naar de spiegel die zij ons soms voorhouden, kunnen we heel veel leren en doorgeven. Een van de studenten gaf aan veel aandacht voor anderen te hebben. Iets wat haar eigenlijk teveel werd. Ook had ze het gevoel dat dit kwam omdat zij het ook fijn vond wanneer mensen haar steunen, horen en zien. Als dit niet gebeurt gaat zij dus extra aardig zijn tegen de mensen om haar heen. Ik vroeg of dat het overcompenseren een stukje veiligheid met zich meebracht. Misschien kon dat wel een reden zijn, Daar had de studente geen antwoord op. Wat ze wel wist is dat wanneer iemand haar nodig heeft ze er altijd wil zijn voor die mensen om haar heen.
Voor wat hoort wat
Ik vroeg wat daar de reden voor was. Ze hoopte dat, wanneer zij iemand nodig had, de personen of persoon die zij ook geholpen had er dan voor haar zou zijn. Ik gaf aan dat dat de “voor wat hoort wat” regel is. Kortom jij doet iets voor mij, dan doe ik iets voor jou. Dat is nog zo in het ouderwetse blijven hangen en past totaal niet in de groei die je als persoon kan doormaken. Juist door vrij te geven en vrij te ontvangen.
Zelfliefde
Onder vrij geven verstaan we dat je belangeloos iets doet voor iemand zonder daar iets voor terug te verwachten. Je kan bijvoorbeeld glimlachen naar iemand. Iets doneren of een compliment geven. Het zelfde geldt voor vrij ontvangen. Wat inhoudt als je iets krijgt je ervan geniet en niet de behoefte voelt om iets terug te geven. Dit is voor heel veel mensen erg lastig, zonder schuld te ontvangen. Het is heel belangrijk om dit te leren, dit heeft namelijk met zelfliefde te maken. Grenzen aangeven, jezelf horen en zien. Wanneer je dit dus onder de knie krijgt zul je merken dat het geven je makkelijker afgaat. Je krijgt zoveel, als je er maar in gelooft dat je het meer dan waard bent.
Ode aan de student
Dit was zo’n “tafellaken moment”. Heel open, eerlijk en wijs vertelde deze jonge student haar verhaal. Ik dacht wow wat een vertrouwen dat ze dit zo durfde te vertellen. Want ga er maar eens aanstaan op die leeftijd. Dat je dit eerlijk met je docent durft te delen. Ik weet zeker dat wij dit als volwassenen niet eens durven. Bang voor wat de ander van ons denkt. Ik denk normaal gesproken altijd wel iets, maar ik was nu stil in mijn hoofd. Omdat ik alleen maar respect had voor deze student die dit allemaal durfde te uiten. Snap je nu waarom ik zo van lesgeven hou? Door deze prachtige spiegels mag ik zelf ook groeien. Jazeker ik zeg Ode aan de student. Dat je mag blijven wie je bent, fouten maakt om ervan te leren en altijd eerlijk naar jezelf toe bent. Ik zeg Respect en lange leve de Ode aan de student.
Reactie plaatsen
Reacties